بوسه ی جاودانه

وقتی دو دل به هم نزدیک می شوند ...

آنجا که حل می شوند در وجودِ هم ...

آنجا که هستیشان با هم یکی می شود ...

در اوجِ انحلال در نگاهِ هم .....

به حسِ قشنگِ بوسه می رسند .....

این بوسه نه از رویِ غریزه است و نه از سرِ نیاز ....

این بوسه .. نشانه ی محبت است و مهر ...

که مزه اش .. تا ابد می ماند به لب ...

همچو مستی شبانه نیست که بپرد روزِ بعد ...

کاش طعمِ تمامِ بوسه ها ... جاودانه بود ...

تا نگویند هر کجا که عشق و عاشقی فقط یک افسانه بود

http://fereshteh67-91.blogsky.com/